خدایا...
از بدکردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت...
اماشکایتم را پس میگیرم...
من نفهمیدم...
فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان دلم گرفت از آدمهایت...
نگاهم به تو باشد...
گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست...
معنایش این نیست که تنهایم...
معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت...با تو تنهایی معنا ندارد...
مانده ام تو رو نداشتم چه میکردم...
دوست دارم"خدای من"!!!!!
مولای من ممنون که هرگاه با دلي ابري و ديده اي باراني و سبدي پر از حاجت به ديدارت آمدم ... با يك آسمان آفتاب استجابت در به رويم گشودي .. مولای من باز هم یاری ام کن تا لایق اجابت حاجت بزرگی که دارم بشوم ....
به نام آنکه مرا یاری کرد تا قلم در دست گیرم .
سلام آقا ...
سلام یا علی بن موسی الرضا ...
سلام سرورم ...
هر چقدر به تو سلام کنم باز هم کم است . امام رضا امشب که دارم برایت نامه می نویسم خیلی دلم گرفته است . دلم می خواهد یک دل سیر گریه کنم اما مگر می شود ؟
اگر قطره ای اشک هم از چشمانم جاری شود همه می پرسند چه شده است ؟
ومن پاسخی ندارم ؟
گریه ی من بی دلیل نیست اما آنقدر غم روی قلبم سنگینی می کند که قادر به وصف حالم نیستم .
ای کاش این لحظه در حرمت بودم تا با بهانه اشک ریزم .
اشک ریختن در حرمت را خیلی دوست دارم . چرا که هیچ کس حتی یک نفر نمی پرسد دلیل گریه هایت چیست و همه می گذارند پای اشک شوق که به خاطر دیدار تو است .
آری با دیدن صحن حرم وگنبد طلایت حال و هوای من هم عوض می شود .
هرگاه پایم را در حرمت می گذارم نا خودآگاه دلم می لرزد و دوست دارم با صدای بلند گریه کنم .
چه خوب است که روی زمین آدم جایی دارد که بی آنکه بخواهد دلیل گریه هایش را برای کسی توضیح دهد بتواند گریه کند .
امام رضا دوست دارم با زبان ساده ام پیش تو از پشیمانی ام بگویم . اما افسوس که موقع اعتراف همین زبان ساده ام هم یاریم نمی کند .
به جز حرف های ساده و تکراری چه می توانم بگویم ؟
فقط از تو خواهش می کنم مرا تنها مگذار بعداز خدا تنها و تنها امیدم تو هستی .نا امیدم مکن چرا که دوست ندارم به انسان های عادی امید بندم و برای رسیدن به خواسته هایم دستم را جلوی هر کسی دراز کنم .
نه تنها به خاطر غرورم بلکه به خاطر منتی که بر سرم می گذارند .
اما تو بی منت حاجتم را روا می کنی .
پس چه کسی بعد از خدا بهتر ازتو که اگر حاجتم را رواکنی هیچگاه به رویم نمی آوری .
پس تا آخر عمر حاظرم دستم را جلوی خدا و تو دراز کنم اما فقط حتی برای لحظه ای مرا نا امید مکن .
دوست دارم صدات کنم توام منو صداکنی دوست دارم نگات کنم توام منو نگاه کنی دل من زندونیه تویی که تنها می دونی قفس و وا کنی و پرنده رو رها کنی قربون چشات برم از را ه دوری اومدم جای دوری نمیره اگه به من نگاه کنی صد هزار دفعه شده پای ضریح زار می زنم تا دلت یه بار بسوزه دردمو دوا کنی دوست دارم که ازحالاتاصبح محشر همیشه من همش رضابگم توام من و رضا کنی
یا امام رضا میبینم عاشقای تورو؛اشک های زائرای تورو؛آرزومه منم بپوشم لباس خادم های تورو.همه ی دارایی ام رو به تو بدهکارم.جون جوادت؛آقا خیلی دوستت دارم م
دل من گم شد، اگر پیدا شد؛
بسپارید امانات رضا...
و اگر از تپش افتاد دلم ،
ببریدش به ملاقات رضا...
از رضا خواسته ام تا شاید بگذارد که غلامش بشوم .،
همه گفتند محال است ولی...،
دلخوشم من به محالات رضا...
سلامتی همه اوناییکه دلتنگ حرم امام رضا هستن ولی مجبورا از را دور سلام بدن
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
ید به پای عکس ضریحت بلند شد
شوخی که نیست صحبت سلطان قلبهاست
از هر طرف که رد بشوم باز خاطرم
درگیر سمت و سوی خراسان قلبهاست
نقل و نبات و قند و عسل پیش شاعران
طرح مجاز صبح شبستان قلبهاست
ایران بدون نام شما ارزشی نداشت
ایران به عشق توست که ایران قلب هاست
از راه شعر سمت شما پر گرفته ام
زیباترین ردیف، رضا "جان قلبهاست"
دارد بهشت بین حرم پخش میشود
با این حساب نوبت اکران قلب هاست
"از باغ میبرند چراغانی ات کنند"
اینجا خود خداست که مهمان قلب هاست
