اقام امام رضا(ع)

*کاش که جارو کشی صحن نصیبم میشد*

*دل من خادم مولای غریبم میشد*

*ماییم و اسیر غمت دیگر هیچ*

*دلداده خاک غمت دیگر هیچ*

*مارا همه شوق کفشداریه تو بس*

*در صحن و سرای حرمت دیگر هیچ*

*آمدم ای شاه تو پناهم بده*

*خط امانی ز گناهم بده*

*لایق وصل تو که من نیستم*

*اذن به یگ لحظه نگاهم بده*

*محبوب رضاست هر که دل ريش تر است*

*از کعبه صفاي اين حرم بيشتر است*

*اينجاست طبيبي که ندارد نوبت*

*هر دل که شکسته تر بود پيشتر است*

*خسته، افتاده ز پا، آمده زانو مي زد*

*مشکلي داشت به آقاي خودش رو مي زد*

*مي چکد از سر و رويش عرق شرم*

به خاک،

*مشت ها وا شده و پنجه به گيسو مي زد*

*دامني داشت پر از خاطره تيره و تلخ*

*دست در دامن آن ضامن آهو مي زد*

*بليط ماندن است روي دست من*

*در اين همه مسافر حرم نبود جاي من؟!!*

*رفيق عازم سفر، فقط سلام را ببر*

*سفارش گداي حضرت رضا(ع) را ببر*

*هر چند حال و روز زمين و زمان بد است*

*يک تکه از بهشت در آغوش مشهد است*

*حتي اگر به آخر خط هم رسيده اي*

*آنجا براي عشق شروعي مجدد است*

*دل من گم شد،اگر پيدا شد*

*بسپاريدش امانات رضا(ع)*

*و اگر از تپش افتاد دلم*

*ببريدش به ملاقات رضا(ع)*

*از رضا(ع) خواسته ام تا شايد*

*بگذارد که غلامش بشوم*

*همه گفتند محال است ولي*

*دلخوشم من به محالات رضا(ع)*

*باشد که سلامم به امامم برسانی*

*یک قطره از آن جام هم به ما بچشانی*

*در زاویه تابش طوفان زیارت*

* دریای مرا هم به تلاطم بکشانی*

ثواب زيارت امام رضا (ع)

حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) مى فرمايد : كسى كه قبر فرزندم را زيارت كند براى او نزد خدا هفتاد حج مقبول است . راوى مى گويد : گفتم : هفتاد حج ؟! فرمود : آرى ، هفتصد حج . گفتم : هفتصد حج ؟ فرمود : آرى ، هفتاد هزار حج . گفتم : هفتاد هزار حج ؟ فرمود : چه بسا حجى كه پذيرفته نشود ؛ كسى كه او را زيارت كند و يك شب در آن منطقه بخوابد مانند اين است كه خدا را در عرشش زيارت كرده است . گفتم : مانند كسى است كه خدا را در عرشش زيارت كرده است ؟ فرمود : آرى ، هنگامى كه قيامت برپا مى شود چهار نفر از اوّلين و چهار نفر از آخرين بر عرش قرار دارند ، اما چهار نفر اوّلين : نوح و ابراهيم و موسى و عيسى است ؛ اما چهار نفر آخرين : محمد و على و حسن و حسين است . سپس نخ ترازى كشيده مى شود ـ كه خوبان را از بدان جدا مى كند ـ پس زائران قبور ما با ما قرار مى گيرند ، از نظر برترين درجه ، و نزديك ترينشان به عطا و بخشش ، زائران قبر فرزندم على بن موسى الرضا(ع) هستند.

در مورد زیارت حضرت امام رضا(علیه السلام) بیش از چهل روایت از هشت معصوم به دست ما رسیده است که آن روایات را با ذکر سند براتون میذارم تا اینکه زیارت را با شوق بیشتری انجام داده و دعاگوی این حقیر نیز باشید و امید دارم که مورد قبول حضرتش قرار بگیره:

حضرت رضا عليه السّلام فرمود:

« هر كس مرا با دورى راهش زيارت كند و از راه دور به زيارت من بیاید در روز قيامت در سه جایگاه بيارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتيهاى آن حال نجات دهم:

اوّل : در آن هنگام كه نامه‏هاى اعمال پخش مى‏شود از جانب راست و از جانب چپ.

دوم : در آن هنگام كه از صراط ميگذرد.

سوم: در آن وقت كه بپاى ميزان عمل ميرسد و عمل او را بررسى كرده

تو کیستی شریک غم اهل عالمی

در خاک طوس کعبه اولاد آدمی

آن رازها که از همه پوشیده داشتم

تنها به تو گفتم...

تو محرمی...

من که غیر تو کسی رو ندارم،تویی همه دارو ندارم،ببین مثل ابر بهارم
توسایه ی سرمی،پناه آخرمی،آتیش به سینه زدی
امام رضا مددی،امام رضا مددی،امام رضا مددی.....

گفتم اینجا تا مشهد چقدر راه است؟!

گفت : آنقدر که بگویی...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع)

دلم هوای تو کرده شه خراسانی ..

چه می شود که بیایم حرم به مهمانی...؟

دلم زکثرت زشتی بریده آقاجان...

عنایتی که بیایم، تویی که درمانی....

همیشه از حرمت ، بـوی سـیـب مـی آیـد

صـدای بـال مـلـائـک ، عـجـیـب مـی آیـد !
سـلـام ! ضـامـن آهـو ، دل شـکـسـتـه ی مـن ،

بـه پـای بـوس نـگـاهـت ، غـریـب مـی آیـد
طـلـای گـنـبـد تـو ، وعـده گـاه کـفـتـرهـاسـت

کـبـوتـر دل مـن ، بـی شـکـیـب مـی آیـد
بـرات گـشـتـه بـه قـلـبـم مُـراد خـواهـی داد

چـرا کـه نـالـه ی «امّـن یُـجـیـب» مـی آیـد ...

دنیا به رویم بسته باشد

مهم نیست. . .

چون در حرم تو همیشه باز است آقا جان . . .

سلام ضامن آهو! دل شکسته من، به پای بوس نگاهت ،غریب می آید.

بوی تو وزیدن گرفت و تمام گردنه ها به سمت مدینه چرخیدند.

یا غریب الغربا! شور آمدنت، چه رستاخیزی بر انگیخته در چهار گوشه عالم! پلک که وا می کنی، تمام شادی ها متولد می شوند با تو!2

نزول جاودانه مهربانی ات، بر شوره زار غربت و تنهایی زمین، خجسته باد.

چقدر دوست داشتنی است روزهای آمدنت!

کاش می شد هر سال، روز تولدت را در حرم نفس بکشم! شب تولد تو که می شود،

حرمت از آسمان پر ستاره نیز پرستاره تر می شود.

چقدر آدم اینجاست که در هفت آسمان، غیر از تو ستاره ای ندارند.

تو امشب به دنیا آمدی تا ستاره همه بی ستاره ها باشی؛ این را از کبوترهای حرم شنیده ام.3

بهتر از هر که می دانی چقدر دلم هوای حلقه های ضریحت را کرده است تا در حلقه ارادتت، گره بخورم.